20/3/54

Study UK :40 ฝันร้ายกลางลอนดอน ตอน1



เหตุผลหลักที่ทำเอาผมต้องกลับประเทศไทยเลยล่ะ ก็หวังว่าคงจะไม่มีใครเจอแบบผมนะครับ มันเป็นอะไรที่โหดร้ายมากเลยครับ ก็อีกเรื่องนึง ก็เรื่องกระเทยครับ ยังไงก็จะเขียนให้อ่านพร้อมกันที่เดียวเลยนะครับง่ายดี

ก็เรื่องราวทั้งหมดก็เริ่มจาก ผมย้ายบ้านไปอยู่ที่ใหม่ครับ ก็ย้ายร้านทำอาหารด้วยล่ะ เพราะว่ามันไกลจากร้านเก่ามาก ก็เลยจำเป็นต้องย้ายออก เพื่อไปทำร้านใหม่ ผมเองก็รู้สึกดีนะ ที่ผมได้ห้องเช่าราคาถูกมาก และก็ไม่ห่างจากรถไฟมาก แต่ต้องนั่งรถไฟสองสายเพื่อไปเรียน ทำให้ลำบากนิดหน่อยแต่ก็ไม่เป็นไร ยังไงก็ต้องเหมาจ่ายค่าเรียนไปแล้ว ช่วยไม่ได้ 

ผมก็ได้เจอเพื่อนร่วมบ้านคนนึง (ไม่บอกรายละเอียดมากล่ะกัน) ก็มาแนะนำให้ผมทำงานร้านอาหารด้วยกัน ผมเองก็เอานะครับ เพราะว่าจะได้มีคนรู้จัก เวลาไปไหนมาไหน และก็สะดวกด้วย เผื่อผมไปไม่ไหวหรือไปช้าจะได้บอกก่อน

แรกๆก็ไม่มีอะไรมาก ไปทำงานตามปกติ แล้วก็กลับ เดือนแรกก็ไม่มีอะไรเลย ผ่านไปตามความเย็นที่เริ่มหนาวลงเรื่อยๆ 

พอมาเดือนที่สอง ผมก็เริ่มรำคาญ และแปลกใจ เพราะว่าเพื่อนคนนี้ ชอบพาไปเที่ยว(ปกติ) แต่ชอบจะเลี้ยงอยู่เรื่อยๆ (ผมไม่ชอบให้ใครเลี้ยงเท่าไร เพราะคิดว่า สักวันเราก็ต้องทำบางอย่างตอบแทนคนที่เลี้ยง) ชอบรอไปพร้อมกัน ชอบมายุ่งมาจับตัว ทำตัวเหมือนผู้หญิงเวลาเราผิดเวลาหรือไม่ได้อย่างใจก็เหมือนจะงอนๆ 

จนผมสงสัย ก็เลยมาถามเพื่อนอีกคนนึง ที่รู้จักกัน ก็บังเอิญ เพื่อนคนนี้ เคยอยู่ห้องที่ผมอยู่มาก่อน (ประมาณว่า เขาออก ผมเข้ามาแทนที่พอดี) เพราะถามว่าออกเพราะอะไร ก็บอกเป็นอย่างอื่น แต่ก็พูดถึงเพื่อนร่วมห้องคนนี้อยู่ ว่าเป็น 

 "เกย์" 

"ชิบหาย"

ผมเองก็ตกใจนะ ยิ่งพอมาประติดประต่อเรื่องราวทั้งหมด ก็เริ่มเห็นภาพขึ้นมา เหมือนประมาณว่า "เกย์" เป็นจิ๊กซอตัวสุดท้าย พอต่อปั๊ป ภาพเกย์ออกมาปุ๊ป ตายล่ะทำไงดี ผมเองก็เริ่มเครียด
โดยพื้นฐานแล้ว ถึงผมจะเป็นพวกปากหมา ใจคอร้าย แต่ลึกๆแล้วก็ขี้เกรงใจ และใจดีอยู่ (ลึกมากๆน่ะ)

พอผมรู้แล้ว ก็เหมือนกัน ทุกคนน่ะล่ะ ก็เริ่มพยายามออกห่าง ไม่อย่าอยู่ใกล้ บอกตรงๆ ไม่ได้รังเกียจพวกเกย์นะ แต่พวกที่มายุ่งกะกูนี่ เกลียดที่สุด!!!!

เห็นในการ์ตูนญี่ปุ่นบ่อยๆ เอามั้งๆ


ช่วงนั้นเป็นช่วงที่หิมะเริ่มตกแล้ว ก็แน่นอน คนที่มาเมื่องนอกจากนอกเมืองย่อมตกใจและดีใจเมื่อเห็นอะไรที่ไม่เคยเห็นมาก่อน วิ่งออกไป ปั้นหิมะ เล่นหิมะคนเดียว ประมาณว่า คนเดินผ่านเห็มผม แล้วทำเศร้าสมเพศใส่เลย (ไอ้บ้านี่ไม่เคยเห็นหิมะหรือไง) (เออดิว่ะ)

หวัดแดกครับ

วันต่อมา ผมเป็นหวัดไข้ขึ้นสูงเลยครับ แบบว่าไปทำงานไม่ไหว ผมก็เลยบอกไอ้เพื่อนเกย์นี่ ว่าผมเป็นหวัด ไปทำงานไม่ได้นะ (เย้ๆ ไม่ต้องไปกับมึงแล้ว ไอ้เกย์ชอบลวนลาม) ผมก็แอบ happy นะ แล้วผมก็ทำอะไรอุ่นๆไปกินในห้องตามปกติ 

คืนนั้นเป็นคืนที่แทบแย่ครับ โทรคุยกับพ่อแม่ (skype) แม่ก็ถามด้วยความเป็นห่วง จะกลับบ้านก่อนไมลูก ผมเองก็บอกไปว่าไม่เป็นไร ไม่คุ้มหรอกที่้ต้องกลับบ้านน่ะ ไม่นานก็คงหาย ผมเองก็หายใจไม่ค่อยออก ขี้มูกเยอะมาก แล้วก็คัดจมูกอีก 

ผมเองก็เอายาคัดจมูกมาหยอด แบบว่าผมก็ไม่ได้เปิดไฟนะ นอนหยอดจมูกเอง มืดๆน่ะล่ะ สนุกมาก ก็แหย่ๆไป โดยปากบ้างโดยดั้งบ้าง (มีดั้งด้วย) หยอดปั๊ปไหลออกไปที่แก้มปุ๊ปเลย ไม่ไหว หันหัวใหม่ หยอดใหม่ คราวนี้บอกได้เลย ยาขมมาก ไหลเข้าปากซักงั้น 

กว่าจะหันหัวได้ตรง กว่าจะหยอดได้ก็แทบแย่ (ยังดีกว่าเกย์มาหยอดให้ล่ะมั้ง) พอหยอดก็เยอะเกินอีก เค้าบอก 2 หยด ผมอัดไปทั้งที่หยอดเลย (10 หยดได้มั้ง) สำลักอักๆเลย แล้วก็ขี้มูลไหลออกมาพรวดๆเลย แบบมีเลือดออกตลอดทางเลย (อากาศเย็นจัด) กว่าจะนอนได้แต่ละคืน แทบแย่

ผมเองก็อยู่ได้ เรื่องป่วยกายมันเรื่องจิ๊บๆ แต่เรื่องปวดใจ มันรุ่งแรงกว่าเยอะ

>>อ่านต่อตอนสอง

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

^ 2 U the comment