Study UK :15 วันที่สองของการมาอยู่ UK

สตอเบอร์รี่ ถูกๆ 

ก็เริ่มจากเช้าที่ผมตื่นเร็วมาก เพราะยังมีผลต่อเวลาในไทยอยู่ (ปกติตื่น 10 โมง เลยตื่นที่นี้ประมาณ ตี4 ) ก็ไม่มีอะไรมาก วันนี้เป็นวันอาทิตย์ ยังไม่ต้องไปเรียนอ่ะนะ ก็นัดพี่กิ๊บเอาไว้ว่าจะไปซื้อโทรศัพท์ด้วย (พี่เค้ามีเพื่อนที่อยู่ที่นี่่นานแล้วก็เลยต้องให้เขาช่วยหน่อย)



ตั้งแต่ตอนเช้ามา เจ้าบ้านก็ให้ของมาทำอาหารเอง เป็นพวก อาหารสำเร็จรูป ใส่นม หรือว่าจะกินขนมปังก็ได้ แล้วก็ออกไป ผมเองก็รู้สึกหงุดหงิดนะ ที่ให้ทำเองแบบนี้ แต่ก็ไม่อยากว่ามาก เพราะเหมือนจ่ายเพิ่มไปไม่กี่บาทเอง ช่างมันเถอะ

อาหารเช้าแสดงอนาถ หานมไม่เจอ

อาร่อยเลย ช็อคโกแล็ค นูเทร่า นะ

แล้วก็กินสตเบอร์รี่จิ้ม ช็อคโกแลคไปพลาง รอพี่เค้าออกมา เพราะว่าพี่อีกคนที่จะไปด้วยยังไม่ตื่น นอนตี 5 ทำรายงานอยู่ ก็นะไม่อยากว่าอะไรมาก สุดท้ายแล้วก็กินซะหมดเลย รู้สึกเปลืองๆไงไม่รู้

ระหว่างทางเดิน

รูสึกนิยมหมามากเลยนะ

ประกาศขายบ้าน เช่าบ้าน

จากนั้นกว่าพี่เค้าจะออกมาเกือบเที่ยง วันนี้จะเป็นวันแรกที่ไปรถไฟใต้ดินอ่ะนะ ก็รู้สึกตื่นเต้นนิดๆ แล้วก็กลัวหลงทางด้วยอ่านะ ก็เดินมาตามทางที่ได้แอบดูไว้เมื่อวานนี้นะ แล้วก็มาถึงที่สถานี เดินประมาณ 10 นาที จากที่บ้านน่ะ

พอถึงก็ดูคนอื่นว่าทำยังไงน่ะ ก็พอเข้าใจว่าเราเหมาจ่ายไปแล้ว ก็เลยใช้ได้เลย ไม่ต้องซื้อเพิ่มทีหลัง แต่เราไป zone 1 ไม่ได้นะ ตรงจ่ายเพิ่ม แต่ถ้านั่งรถเมล์ก็ไม่เสีย (กลัวหลงอ่า) ที่สถานีจะมีตัวบอกด้วยว่า เมื่อไหร่รถไฟมา ก็ดีนะ

ที่ติ๊ดบัตร oyster

รถไฟฟ้า เก่าๆ

ภายในรถไฟฟ้า 

ป้ายใหญ่แล้วก็ถี่มาก

ทำไมมีประตูตรงนี้ไม่รู้ (รู้สึกสถานีที่เข้ามากำลังทำประตูอยู่

ทางเข้าพิเศษ

พอรถไฟมา ผมผิดหวังนิดหน่อย เพราะเก่ามาก วิ่งก็เสียงดัง แถมตอนที่ผมนั่ง ก็มีไฟดับ ไฟติดด้วย เหมือนระหว่างตัวรับไฟที่รถไฟ กับรางมันไม่ชนกันบางทีน่ะ ส่วนที่ป้ายบอกแต่ละสถานี ผมว่าดีนะ ตัวใหญ่ทุกป้าย แถมมีเยอะด้วย

แล้วก็เดินมาตามทาง ถามคนนิดหน่อย เพราะรู้สึกว่าไกลมาก ก็เลยไม่แน่ใจเท่าไร ก็มาถึงจนได้ เช้ามาเกินไป ยังไม่มีใครมาเลย แต่วันนี้วันอาทิตย์ แล้วผมก็แค่มาเดินดูก่อนเท่านั้นเอง แล้วก็ที่นัดพี่เอาไว้ก็ต้องรอไปก่อน (ไม่มีโทรศัพท์อ่า)

คุ้นๆ

เจอแล้ว เดินไกลพอตัวเลย (10 นาทีได้)

ถ่ายเอาไว้ซักรูปล่ะกัน

จากนั้นก็ผมก็เดินรอบๆสำรวจไปด้วย ก็ไปเจอ tesco ด้วย ก็ดีขึ้นไปซื้ออะไรกินบ้างนิดหน่อย ออกมาก็เจอพี่เค้าพอดี ก็เลย ไปเลย

ได้นั่งรถเมล์ครั้งแรกรู้สึกตื่นเต้นพอตัวเลยนะ รถสองชั้น (บางคันก็ชั้นเดียว) ชอบเรื่องการขนส่งที่นี่นะ เพราะว่าสะดวกมา ใช้บัตรจ่าย ไม่มีกระเป๋ารถเมล์เลย แต่ถ้าไปทำให้ไทยคงยาก เพราะเดียวคนจะตกงานเอา ก็เลยทำไม่ได้

ภายในรถเมล์ ชั้น2

ชมวิวหน่อย สวยเปล่า

มีสุสานด้วย

โรงพยาบาล ตึกใหญ่มาก หลายชั้นด้วย

ก็นั่งแบบสบายๆ เพราะมีคนพามาด้วย ไม่งั้นคงยืนจ่อที่หน้าประตูพร้อมกระโดดลงเลยล่ะ มันไม่คุ้นที่เลย ก็ดีนะ ได้ความรู็สึกแปลกดี นั่งซะสูงเลย แต่รถที่นี่ขับไม่เร็วมา แล้วก็ไม่ค่อยรู้สึกอันตรายเลย (นั่งรถเมล์ส้มที่มาจากสีเขียว ยังรู้สึกไม่ปลอดภัยเลย)

แล้วก็มาลงที่ห้าง เห็นพี่เค้าบอกว่าใหญ่ติดอันดับโลกเลยล่ะ ผมเองก็ยังไม่ได้เดินให้เต็มที่นะ แต่จะบอกว่า พารากอน ยังเล็กกว่าเลย เพดานสูงประมาณ 4-5 เมตรได้ แล้วก็ร้านแต่ละร้าน ใหญ่่มาก (ห้องมันใหญ่มากๆ) บางร้านทำเป็น 2 ชั้นด้านในเลยล่ะ

ห้างที่ว่าใหญ่ๆ

ชื่อห้าง (ไม่แน่ใจนะ)

พี่กิ๊บ และก็พี่ป๊อป

นานๆทีได้มีรูปตัวเองเต็มตัวบ้าง

บรรยากาศนอกห้าง

แผนที่

นอกจากนั้นยังมีระบบช่วยในการค้นหาร้านค้าด้วยนะ ไม่งั้นเดินกันขาลากเลยล่ะ ระบบที่ว่าก็คอมน่ะล่ะ ก็หาว่าร้านชื่ออะไร อยู่ไหน เป็นร้านเกี่ยวกับอะไร แล้วก็มีวิธีการเดินไปหาร้านนั้นๆด้วยล่ะ สบายเลย

มีอยู่ 2 ชั้น แต่ก็ใหญ๋มากๆแล้ว

กะความสูงดูล่ะกัน

แล้วก็เข้าไปซื้อโทรศัพท์ที่้จ้องเอาไว้ตั้งแต่ที่ไทยแล้ว 3 ครั้ง เรื่องเครือข่ายของที่นี่ (เหมือน ture dtac 12call ) ประมาณนั้น ก็ 3 มีข้อดีมากๆ อย่างหนึ่งคือ สามารถใช้ skype ได้ฟรีเลย แต่ก็เสียที่ว่า ค่าโทรแพง

ร้าน "3"

โทรศัพท์พร้อมซิมราคารวมแล้ว 1500 บาทเอง เล่น skypeได้นานมาก (พี่เขาว่ามานะ)

จากนั้นผมก็ไปสถานีรถไฟ hammersmite แล้วก็แยกกับพี่เขา ซื้อ sprite มากระแทกปากขวดนึงด้วย เพราะเห็นสีแปลกๆ เลยอยากลองดู แล้วก็ขึ้นรถไฟกลับ ก็ลำบากนิดหน่อยนะ เพราะว่ารถไฟมันต้องย้ายขนวบด้วย คล้ายๆกับสถานีสยาม บ้านเราน่ะล่ะ ครั้งแรกก็ลำบากนิดหน่อย แต่พอได้ก็ผ่านฉลุยเลยล่ะ

ใครอยากกินไก่ เชิญ แต่แพงมาก

คู่แข่งเลย (แต่ผมต้องขอบคุณมาก เพราะว่ามีแฮมเบอเกอร์ถูกๆขายด้วย 50 บาท)

สีแปลกดี zero ด้วย

สถานีรถไฟที่คล้ายสยาม

อีกมุมนึง

พอกลับมาที่สถานีใกล้บ้าน ผมก็เดินกลับมาเก็บของอะไรนิดหน่อย แล้วก็ไปเที่ยวห้างที่พึ่งไปเมื่อวานมา แต่ไปรถเมล์แทน เพราะคิดว่าเดินไกลมาก และเวลาอากาศเย็นๆ เดินแล้วเจ็บเท้าด้วย ก็เลยฝึกนั่งรถเมล์เลย อิอิ

ป้ายรถเมล์ที่นี่ มีเวลาบอกด้วยว่ารถมาถึงเมื่อไหร่

รถเมล์ชั้นเดียว

ยังจำกันได้ไม

แวะมาหาอะไรกินหน่อย

ถูกจริงๆ เพราะอาหารที่นี้ ราคา 2 ปอนด์ขึ้นไปทั้งนั้น

1 ปอนด์ ทั้งร้าน

ก็เดินเล่นอยู่่พักใหญ่ ดูนู้นดูนี้ แล้วก็ซื้อของกลับมาตุนอีกด้วยนะ




ปล . ขอบอกไว้ก่อนว่า คงจะไม่เขียนเป็นวันๆ มากถ้าเกิดไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงมากนะ