Study UK :13 ว่าถึงเรื่องคน UK 1

ความรู้สึกในที่นี่ผมว่าต่างจากประเทศไทยมาก คงเป็นเพราะอยู่คนละซีกโลกมั้ง ก็มีหลายๆเรื่อง ตั้งแต่เรื่องส่วนบุคคล จนไปถึงเรื่องในเมืองต่างๆ ก็จะเอามาเล่าให้ฟังล่ะกัน



เรื่องคน UK
คนที่นี้มักจะพูดเสียงดังมากโดยเฉพาะวัยรุ่น ผมคิดว่าวัยรุ่นที่นี้ต่างจากบ้านเรามาก วันแรกที่มาถึงที่เผลอไปโดยเด็กวัยรุ่นที่เดินผ่าน หลังหน้ามามองอย่างอาฆาตเลย ถ้าชนแล้วแขนหลุด ตัวแตก ผมจะไม่ว่าเลยอ่ะนะ ยังไงก็อย่าไปยุ่งกับวัยรุ่นที่นี้เลยดีกว่านะ จะว่าไปไม่รู้ผมเห็นในส่วนที่ไม่ดีหริอเปล่าอ่านะ

ผมรู้สึกว่าคนที่นี้ต้องการพื้นที่ส่วนตัวเยอะพอสมควร บางที่ผมขึ้นรถไฟคันที่คนเยอะ (ไม่เยอะมาก) คนบางคนรอคันต่อไปเลยล่ะ ก็งงเหมือนกันนะ ที่ไทยขึ้นไม่ได้ ยังจะขึ้นอีก เลยมีเทกระจาดบ่อยๆ

แล้วก็คนที่นี้กล้าแสดงออกมากๆ บ้างทีเวลาเจอกัน ผมนึกว่าเจอกันมานานมากแล้วด้วยซ้ำ ท่าทางโอเวอร์สุดๆ เลยอ่า

เรื่องการขับรถ คนที่นี่ขับรถดีมากครับ น้อยครั้งที่จะเห็นเหมือนเมื่องไทยอ่านะ คนมายืนรอข้ามถนน รถจอดให้เลย (ถ้าไม่มีไฟสำหรับข้ามถนนนะ) แล้วก็เวลาเจอไฟสำหรับข้ามถนน ถ้าเป็นไฟแดงแม้ไม่มีคน รถก็ไม่ไปไหนเลย สุดๆน่ะ ที่เมืองไทยหายาก (นอกจากพ่อผมแล้วผมนึกไม่ค่อยออกเลย)

เหมือนคนที่นี้จะพึ่งพาตัวเองได้สูงมากๆเลย ต่อจากคนไทย ผมก็คนนึง เพราะไม่ว่าจะทำอะไรมักไม่ยอมให้คนอื่นช่วยเลย ไม่ขอร้องอะไรเลย แล้วก็ไม่ชอบให่ช่วยด้วยเพราะคงเหมือนว่าเราไปดูถูกเขามั้ง ผมไม่แน่ใจ

บางที่ก็ขำนะ ผมเองบางที่ก็หลุดปากด้วยคำหยาบนิดหน่อย เช่น โทษครับ จริงหรอ คนที่นู้่นงงเลยสิครับ คนละภาษากัน แต่บางครั้งก็ตรงกันแต่คนละความหมายนะ เช่น ไอ้เหี้ย ผมเผลอด่าไป เขาตอบกลับมาก It's London  ผมคิดว่าเขาคงได้ยินว่า I here แล้วก็คงนึกว่า ผมถามว่าผมอยู่ไหน เลยตอบให้ คราวหลังผมว่า ผมด่าไปอีกคำ เขาคงด่ากลับแน่ๆ ไอ้ควาย (I fine) มันคงพูดกลับมา u ควาย (you fine) แน่ๆเลย

เดียวไว้มาเขียนต่ออีกทีล่ะกันนะ