Study UK :2 จากคนเตะฝุ่น

หลังจากที่ต้องรออีก 1 ปี เพื่อที่จะเป็นทหาร ผมก็ไม่รู้จะทำตัวยังไงดี ทำงานดีไม หรือเรียนต่อดี หรือทำอะไรดี ก็มีคนแนะนำมากมา่ย (ไม่ถึง 10 คน) ตอนแรกผมเองก็กะว่าจะทำงานเลยจะได้หาเงินมาใช้เอง เกาะพ่อแม่กินมานานเกินไปก็รู้สึกไม่ดี พี่ 2 คนก็มีเงินเป็นของตัวเองกัน แต่เรายังเกาะพ่อแม่ดูดเป็นปลิงอยู่เลยเศร้าจริงๆ เป็นผู้ชายซะเปล่า


แต่ก็มีคนมาคัดค้านเรื่องการทำงานด้วยเหตุผล 2 อย่าง คือ
1.ถ้าไปทำงานก็ต้องเป็นงานที่บริษัทเล็กๆ เป็นบริษัทที่ไม่ได้สนใจเรื่องใบเกณฑ์ทหาร เพราะบริษัทดีๆใหญ่ๆ มักต้องการใบเกณฑ์ทหารด้วย
2. ถ้าผมทำงานจริงๆ ก็ต้องทำงานแค่ 1ปีเท่านั้น แล้วผมก็ต้องไปเป็นทหารอีก พอจบจากทหารก็ไปสมัครงานใหม่ ที่บริษัทใหม่ได้ แต่ทางบริษัทใหม่คงสงสัยว่าทำไมต้องทำงานบริษัทธรรมดา หรือไม่มีชื่อเสียง อาจทำถูกลดระดับ ลดเครดิต หรือมองไม่ดีได้

ก็เลยคิดว่าจะเรียนต่อ (เอาไว้อ้างว่าช่วงที่อยู่ว่าง 1 ปี ได้ไปศึกษาเพื่อเพิ่มความรู้เป็นของตัวเอง ดูดีกว่าไม) แต่ว่าถ้าผมต่อปริณญาโทดีมั้ย ก็ต้องขอผ่อนผันหรือทำเรื่องอีก เพราะผมไม่สามารถจบได้ภายใน 1 ปี แน่นอน และตอนนี้ก็อยู่ในช่วงเดือนเมษาซึ่งมหาลัยดังๆก็ปิดรับสมัครไปหมดแล้ว ประกอบกับผมก็ต้องสอบภาษาอังกฤษที่ผมไม่ถนัดอีก (ได้เกียรนิยมมาแต่อังกฤษ C ตลอด 3 ตัวเลย) สุดท้ายก็เลยมาจบที่ไปเรียนภาษาจากคำแนะนำของครอบครัว แล้วก็ทะเลาะกับแฟนนิดหน่อย (ไม่นิดนะ)

แต่ว่าจะไปเรียนภาษาอะไรดีล่ะ ภาษาไทยยังไม่รอดเลย คุยกับใครก็ไม่รู้เรื่อง ใครเคยคุยกับผมคงรู้นะ เอาเถอะยังไงทำงานก็ต้องภาษาอังกฤษอยู่แล้ว คิดว่าคนส่วนใหญ่ก็คงอยากจัดการภาษาอังกฤษให้ดีก่อนเป็นอันดับแรกๆล่ะ แต่ผมกลับอยากไปเรียนภาษาณี่ปุ่นก่อน เหตุผลก็ไม่มีอะไรมากเลยแค่เพียงเพราะอยากดูการ์ตุนณี่ปุ่น (อะนิเมะ) แบบรู้เรื่องไม่ต้องมาอ่านซับไทยให้เหนื่อยใจ (ไม่ค่อยชอบพากไทยเท่าไหร่เพราะเหมือนคนพากมีน้อย และก็ออกเสียงได้ไม่โดนใจ)

และแล้วความคิดที่จะไปเรียนภาษาอังกฤษตอนเช้า ณี่ปุ่นตอนบ่ายก็เกิดขึ้นเพราะจะได้เรียนที่จำเป็นและ้เรียนที่ชอบ อย่างมีความสุข (มั้ง) ก็คิดว่าจะไปเรียนภาษาอังกฤษที่สถาบันที่มีชื่อเสียง และเรียนณี่ปุ่นที่สยาม

ผมเองก็คิดเรื่องไว้ซะดิบดี แต่แล้วก็จบลงด้วยความงงงวย เมื่อรู้ตัวว่าต้องไปต่างประเทศ ไม่ใช่เรียนในประเทศ ความรู้สึกคือ งงมากครับ คือตอนตกลงกับที่บ้าน เราเข้าใจว่าเรียนในประเทศ แต่ที่บ้านเข้าใจว่าให้ไปเรียนที่ต่างประเทศเพราะมีโอกาสและเป็นลูกชายคนเดียวเลยอยากให้ไปไกลๆ รู้สึกเหมือนโดยไล่ไงไม่รู้ ส่วนเรื่องอื่นก็มีอีกครับ เช่นว่าตอนนี้เรียนในประเทศ กับเรียนต่างประเทศราคาก็ไม่ได้ต่างกันเลย (ค่าเงินปอนด์มันอ่อนตัว) แถมยังสามารถทำงานได้อีก (ประมาณ 250-350บาท/ชั่วโมงตามกฎหมายที่นู้น) แถมยังได้เที่ยวอีก (พ่อแม่ผมกะจะให้ผมพาไปเที่ยวหลังจากที่ผมไปอยู่แล้วซัก 2-3เดือน เพื่อที่จะได้ไม่ต้องไปกับ tour และจะได้ไปอย่างสบายๆ) แล้วก็มีสารพัดเหตุผลและคำพูดที่ทำให้ผมต้องไปเรียนภาษาที่ต่่างประเทศให้ได้ แต่สรุปคือ ผมการต้องไปต่างประเทศนั้นล่ัะ